Week 3 - Reisverslag uit Wellington, Nieuw Zeeland van Manon Groen - WaarBenJij.nu Week 3 - Reisverslag uit Wellington, Nieuw Zeeland van Manon Groen - WaarBenJij.nu

Week 3

Door: Manon

Blijf op de hoogte en volg Manon

30 December 2017 | Nieuw Zeeland, Wellington

Kia ora everyone,

Hebben jullie een fijne kerst gehad?

Ook al was het kerst ik heb weer veel gezien en gedaan deze week! Ik ben 2,5 dag in Rotorua geweest, een stadje die bekend staat om de geothermische warmwaterbronnen of terwijl een stad die stinkt naar rotte eieren. Alleen degene die een keer zwavel of van deze warmwaterbronnen hebben geroken weten waarover ik het heb. Het is heel bijzonder om te zien dat er overal rook uit de grond kan komen en dat er dus overal een gat kan ontstaan door de warmte.
De eerste dag in Rotorua ben ik naar de Red Woods geweest, een park waar je verschillende routes door het bos en de bergen kon lopen. Ik kon kiezen tussen 30 min, 1 uur, 1,5 uur, 2 uur, 3,5 uur of 8 uur lopen. Die van 8 uur kon al niet meer omdat ik dan niet meer terug zou komen met het openbaar vervoer, dus begon aan mijn trekking van 3,5 uur, dit zou ongeveer 11,5 km zijn. In het begin stonden er mega grote bomen waarvan de schors rood/bruin van kleur was. Hier liepen veel mensen en iedereen was druk met het maken van foto's. De verschillende routes stonden aangegeven met  kleuren, ik moest de paarse pijlen volgen. Al snel moesten de paarse pijlen de andere kant op dan de andere kleuren. In het begin van deze route kwam ik nog wat mensen tegen maar al snel kwamen er steeds meer mensen terug die om waren gedraaid, geen idee waarom. Ik laat me niet zomaar kennen dus ben gewoon door gegaan. Het was mooi weer en had ruim de tijd om deze route te lopen. Ik ben zo blij dat ik doorgelopen ben, het was echt een super mooie route. Het was erg afwisselend, eerst een heel stuk omhoog waardoor ik over de stad heen kon kijken, daarna weer omlaag waardoor ik in een dal stond met alleen maar bergen en bomen om me heen. Super gaaf en heb even van het moment genoten, ook al was het een beetje te warm om in de zon te staan. Na deze route ben ik weer terug gegaan naar het beginpunt, even wat eten, flesje vullen en weer door naar de volgende route. De gele route zou 2 uur zijn dus kon nog precies voordat de laatste bus weer terug zou gaan. Ook dit was een super mooie route, er was een uitzichtpunt waarbij ik over Tu Puia kon kijken en nog gratis ook.. De rest van de route was mooi maar niet zo geweldig als de route daarvoor. S avonds weer heerlijk me bakje eten opgewarmd en de rest van de avond uitgerust van de lange wandeling!
De volgende dag zou het niet heel mooi weer worden dus had ik een dagje in Rotorua gepland. Zoals ik in het begin al heb omschreven zijn er allemaal geothermische warmwaterbronnen, naast het hostel zat een park waar er mega veel waren. Af en toe was ik gewoon bang dat er ergens een gat in de grond zou komen waar de warme lucht uit kon komen. Overal staan ook borden dat het heel gevaarlijk is om dichtbij te komen dus overal staan hekken omheen. Het water is zo warm en sterk dat je er brandplekken van kan krijgen. Na het park ben ik een stukje door een woonwijk gelopen waarbij je ook overal in tuinen en op straat rook uit een gat uit de grond zag komen. Daarna even naar een kerk en een Maori huis geweest, heel mooi om te zien met al het houtwerk wat rood en wit geschilderd is. Als laatst ben ik via het Government park naar het meest bezochte huis van Roatura gelopen. Super mooi om te zien en allemaal netjes bijgehouden! De rest van de dag heb ik nog wat dingen bij kunnen werken op me tablet en ben s avonds gezellig alleen naar de bioscoop geweest. Zat bijna alleen in de bios!

De volgende dag moest ik weer vroeg op omdat ik naar Wai-o-Tapu zou gaan, weer een geothermisch park waar ze verschillende warmwaterbronnen hadden. Eerst zijn we met een bus naar de mudpool geweest, door de warmte hoorde je al het modder pruttelen. Daarna zijn we met de bus naar een geiser gegaan, deze konden ze actief maken doormiddel van een stukje zeep. Daarna zijn we weer met de bus naar het park gegaan waar ook weer veel verschillende warmwaterbronnen waren. Zo was er een champangepool, dit is degene die je over al op foto's ziet met de rode/oranje rand, een devilpool waarbij het water gif groen is en weer een mooi uitzicht over meren en de warmwaterbronnen.Na 1,5 lopen door het park had ik alles wel gezien en kon ik gaan wachten op de Stray bus, de bus zou ons hier ophalen zodat we meteen door konden reizen naar een Maori familie. De bus was een beetje laat maar was al lang blij dat de bus met mijn backpack er was. Het blijft altijd toch weer spannend of je je tas weer terug ziet als je hem vroeg in de ochtend afgeeft. Voordat we naar de Maori familie gingen zijn we bij de Maori tekeningen geweest, ergens langs de weg werden we gedropt en daar stond al iemand van de Maori te wachten. We moesten een stukje door de bush bush lopen en daar waren de stenen met de oude Maori tekeningen. De Maori man gaf een uitleg over de tekeningen en konden daarna nog wat vragen stellen. Hup weer terug naar de bus en op naar Lake Aniwhenua, het meer waar ook ons verblijf aan zat. We konden hier even 15 min rond kijken en wat foto's maken. Daarna was het nog ong 10 min rijden naar de Maori familie, het verblijf zag er echt super mooi uit. Aan het meer met een volleybal veld, gezellige zit plekken, een plek waar je s avonds om het vuur heen kon zitten, een gezellige bar, keuken en gezamenlijke ruimte. Eerst hebben we met ze allen een Maori spel gedaan. Iedereen moest een stok op de grond zetten en vast houden, als de Maori man zei 'mato' moest je naar rechts en als hij zei 'mahue' moest je naar links. Dus stok laten staan op de grond en zelf een plek opschuiven. Als de stok viel moest je het spel verlaten. Best leuk om even te spelen. Na het spel konden we zien hoe je op Maori wijze kan koken, eerst werden de kolen warm gestookt zodat ze goed warm waren. Daarna werd het vlees, de kip, de groente en aardappels in speciale bakken op de kolen gezet. Daarna natte lakens en dekens eroverheen en dan een flinke laag zand. Doordat het zand eroverheen gaat blijft de warme eronder er wordt het eten soort van gestoomd. Hele gezonde manier van koken, maar duurt wel erg lang. We moesten 2 uur wachten. In de tussentijd kon je kiezen of je een activiteit wilde doen, Haka dans leren en/of een armband weven. Ik heb beide activiteiten gedaan, de Haka dans was leuk om te doen maar lastig om alle woorden te onthouden. De Haka dans is de dans die ook wel eens gedaan wordt door het rugbyteam van Nieuw Zeeland, ze maken met deze dans de tegenpartij bang! Daarna gingen we met een klein groepje een armband maken van een blad van een plant doormiddel van weven. Na de activiteiten konden we zien hoe het zand van de dekens en lakens gehaald werd en konden gaan eten. Het was erg lekker en hebben gezellig met ze allen gegeten. Na het eten kwam de vrouw van de Maori familie voor een soort speetch, ze ging uitleggen waarom deze accommodatie wat duurder was dan de andere accommodaties. Hier gaat het geld namelijk naar de gemeenschap, kinderen kunnen hierdoor les krijgen waardoor ze een betere toekomst hebben. Ook werd er nadruk gegeven over dat je moet blijven geloven in dingen die je graag wil doen of wil bereiken. De speech heeft bij veel mensen indruk gemaakt, dat zag je meteen. Na de speech konden we naar het kampvuur en hebben we gezellig met ze allen om het vuur gezeten.

De volgende dag moesten we weer vroeg op, we zouden eigenlijk naar de school gaan om te kijken hoe de kinderen daar les krijgen maar omdat het schoolvakantie is was de school dicht. Daarom zijn we naar een waterval gegaan waar het water lekker warm was, ook dit had weer met de geothermische warmwaterbronnen te maken dus het water was heerlijk warm maar stonk wel. Na de waterval ging de bus naar Taupo wat voor mij de volgende stop was. Omdat het geen echte Stray stop was bleven de meeste mensen in de bus. Omdat ik de voorbereidingen voor me reis niet heel serieus heb genomen had ik geen accommodatie gereserveerd, niet heel slim als het kerst is. Dus bij een hostel die er wel goed uit zag ging ik samen met nog 2 mensen uit de bus. Deze andere 2 hadden natuurlijk wel een reservering en helaas zat alles al vol.. dus op naar de volgende. Gelukkig heeft het hostel me wel goed gelopen want door even op internet te kijken zag ik dat er bij het hostel daarnaast nog wel plek plek was. Dus straat oversteken en naar binnen. Het hostel zag er een beetje verlaten uit maar gelukkig was er iemand die me kon helpen, ze hadden nog een bed vrij. Toen ik op de kamer kwam zag ik dat er geen andere tassen stonden, op zich wel lekker om 7 bedden voor mezelf te hebben alleen een beetje jammer dat het de volgende dag kerst was.. Gelukkig had ik nog me vrienden van de bus, dus spullen op de kamer zetten en weer naar het andere hostel om te kijken wat hun plannen waren voor de rest van de dag. 1 van de 2 meiden was niet meer te vinden dus met een Hongaarse vrouw die al 19 jaar in Parijs woont op pad gegaan om boodschappen te doen voor kerst en kerstavond. Omdat we alle twee niet alleen wilde zijn hebben we boodschappen gedaan om s avonds samen te eten. Na het eten kreeg in nog een berichtje van de Engelse meiden om wat te gaan drinken, dus even snel omkleden na het eten en naar de kroeg. Toen ik aankwam zeiden ze al meteen dat ik net op tijd was om nog 1 drankje te bestellen, omdat het kerstavond was ging de kroeg al om half 12 dicht. Op zich niet erg want de volgende dag had ik weer een wandeling van een paar uur gepland. Dus 1 gin en tonick, gezellig even gekletst over wat ze de dagen daarvoor hadden gedaan en lopend weer terug naar het hostel!
De volgende dag had ik een iets uitgebreider ontbijtje dan normaal om toch een beetje een kerstgevoel te hebben. Daarna had ik met de Hongaarse vrouw afgesproken om naar de Haka Falls te lopen, een tocht van 1,5 uur. Bij de Haku Falls was het weer lekker druk dus snel doorgelopen en opzoek naar het sign voor de route naar de dam. Nog eens 2 uur lopen. Het was een super mooie wandeltocht en de zon begon ook nog te schijnen. We gingen een stuk door de bush bush, een stuk langs het water en een stuk met soort hoog gras/onkruid. Toen we aankwamen bij de dam was het nog niet zo heel druk en hadden nog 10 min voordat hij open ging. Dus op naar het hoogste punt want daar hadden we het beste uitzicht! We hoorden een paar keer een sirene afgaan en toen ging de dam open. Er kwam super veel water in een soort gat tussen de rotsen tot het daar vol zat en toen ging het water verder naar beneden, ongelooflijk hoe blauw het water was. Omdat we al 4 uur gelopen hadden, hadden we geen zin om terug te lopen. Omdat er veel mensen waren en veel toeristen gingen we proberen om terug te liften. Meteen de eerste mensen die we aanspraken wilde ons wel naar het centrum terug brengen, ze woonde in Nieuw Zeeland en waren een weekend weg in verband met kerst. Toen we terug waren in Taupo moesten we even bijkomen van de trip, we hebben een tijdje bij het meer gezeten en toen weer terug naar het hostel. Gezellig alleen gegeten en daarna had ik weer afgesproken met de 2 meiden in de bus om naar de zonsondergang te kijken, super mooi! Daarna weer terug naar het hostel en gezellig even met thuis gebeld om ze een fijne kerst te wensen en lekker op tijd me bed in.
De volgende dag was het boxingday, alle winkels zijn dan weer open en er zijn veel koopjes dus het was lekker druk op straat ook al regende het. Ik had een jas gezien die ik graag wilde hebben voor de trekking die op het programma stond en moest boodschappen doen omdat ik 3 dagen op een afgelegen plek zou zitten. De jas hadden ze nog en met me boodschappen door de regen terug om me spullen te pakken want moest om 13 uur weer klaar staan bij de bus.
Ik had bijna de bus gemist want stond aan de verkeerde kant van het café waar de pick up was. Gelukkig zag ik het meisje uit het ander hostel lopen en konden we de bus in, op naar Blue Duck Station. Weer een accommodatie speciaal voor Stray in het nationaal park. Heerlijk in de middel of nowhere, geen bereik met je telefoon dus heerlijk rustig en gezellig want opeens zat niemand meer op z'n telefoon. De weg er naartoe was wel wat heftig, het was een weg van kiezelstenen dus hebben 1,5 uur hobbelend in de bus gezeten. Het was al laat toen we aankwamen dus snel eten koken en daarna bij het vuur zitten om een beetje warm te blijven. Hoog in de bergen is het een stuk kouder dan beneden. De volgende dag gingen veel mensen van de bus activiteiten doen, paardrijden en/of kajakken. Omdat het te duur naar me zin was heb ik geen van de activiteiten gedaan. Eerst ben ik met 2 Duitse meiden naar de waterval gelopen, het was ongeveer een uur lopen waarvan alleen het laatste stukje een klim naar beneden was. Het was een mooie waterval om te zien, helaas zijn de foto's wat minder omdat de zon niet goed stond. Toen we weer terug kwamen even lekker in de zon gezeten, wat gegeten en daarna ben ik met een Zweeds en Duits meisje een route gaan lopen van ongeveer 4 uur. We dachten dat het een andere route was dan de waterval maar moesten dezelfde kant op. Dus na een uur lopen kwamen we weer aan bij de waterval, nu moesten we naar links in plaats van rechts. Een steile klim omhoog wat al redelijk snel de bocht om ging. Bij de receptie hadden ze al gezegd dat het een flinke klim omhoog was maar elke keer als we de bocht om gingen zag ik weer een nieuwe klim omhoog. De dag daarvoor had het flink geregend dus op sommige stukken was het pad nog modderig waardoor we moesten zoeken naar de juiste droge stukken om te lopen. Het Zweedse meisje was duidelijk gewend om bergen op te lopen dus liep al snel een heel stuk voor ons, het Duitse meisje daarin tegen was al snel moe dus moest een aantal keer op haar wachten. Ook zo zielig om haar in de middel of nowhere te laten staan. Na ongeveer een uur lopen vanaf de waterval kwamen we boven op de berg aan, vanaf hier konden we ook de Tongariro berg zien met sneeuw op de top! Op de top van de berg was het uitzicht echt super mooi, er liepen wat koeien en stonden echt heel hoog dus konden ver uitkijken. Na een geniet momentje en wat foto's zijn we weer naar beneden gegaan, via de oranje peilen op de bomen konden we de weg vinden. Onderweg kwamen we nog veel meer koeien tegen, ik ben natuurlijk niet bang voor koeien maar toen ik een grote stier zag staan vond ik het toch wel een beetje spannend! Ook kwamen we onderweg wat geiten en schapen tegen. Het laatste stuk was over de autoweg dus kwamen na 3 uur weer veilig aan in het hostel. Omdat het een national park is moesten we voordat we gingen ons inschrijven en toen we terug kwamen weer uitschrijven zodat ze kunnen zien of iedereen weer terug is. Op zich wel een veilig gevoel voordat je op pad gaat. S avonds eten en vroeg naar bed want de volgende dag moesten we om 5.00 uur op!

Ik weet dat de verhalen elke keer weer langer zijn dus voel je vooral niet verplicht om elke week dit verhaal weer te lezen! Ik heb het nog steeds erg naar me zin en het gaat zo snel dat ik alweer op de helft ben van mijn reis. Allemaal alvast een hele fijne jaarwisseling!

Veel liefs!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nieuw Zeeland, Wellington

Nieuw Zeeland

6 weken alleen backpacken door Nieuw Zeeland

Recente Reisverslagen:

22 Januari 2018

Week 6

15 Januari 2018

Week 5

05 Januari 2018

Week 4

30 December 2017

Week 3

21 December 2017

Week 2
Manon

ManonGroen

Actief sinds 03 Maart 2011
Verslag gelezen: 257
Totaal aantal bezoekers 26679

Voorgaande reizen:

07 December 2017 - 21 Januari 2018

Nieuw Zeeland

03 Oktober 2016 - 26 Oktober 2016

Vietnam

02 Oktober 2013 - 10 December 2013

Backpacken in Thailand, Maleisië en Indonesië

11 Maart 2011 - 06 Juni 2011

Stage in Zambia

Landen bezocht: