Eerste berichtje
Door: Manon
Blijf op de hoogte en volg Manon
12 Maart 2011 | Zambia, Lusaka
Hallo allemaal,
Hier is dan mijn eerste berichtje vanuit Zambia!
We zijn vanochtend rond half 7 aangekomen in Lusaka, de hoofdstad van Zambia. De eerste keer vliegen stelde echt helemaal niks voor. Ik vond het wel leuk, maar niet zo heel bijzonder. Het was donker en/of bewolkt dus je kon weinig tot niks zien. Gelukkig is het vliegen allemaal wel goed gegaan. Het slapen ging wat minder, ik heb in de hele vlucht maar een uurtje geslapen en voor de rest alleen maar film gekeken. Op het vliegveld moesten we natuurlijk onze koffers halen en door de douane heen. Rond een uurtje of 8 kwamen we aan op onze eerste bestemming: Lusaka Backpackers. Hier moesten we nog 2 uur wachten voordat we onze kamer in konden, want de kamer moest nog schoongemaakt worden.
Toen we eindelijk onze kamer in konden zijn we eerst maar gaan slapen. Celine had ook erg weinig geslapen in het vliegtuig dus even liggen op bed kon geen kwaad. Om 12 uur gingen we Lusaka in om een simkaart en buskaart te kopen voor morgen. Toen we weg gingen scheen de zon en was het heerlijk weer. Onderweg kwamen we een man tegen die ons hielp met de weg, Bryan. Deze man heeft ons Lusaka laten zien en het één en ander verteld. Nadat we de simkaart hadden gekocht gingen we naar een gebouw met een kleine kerk er in, echt super leuk om het een keer in het echt te zien hoeveel lol mensen erin hebben om te zingen en vooral ook hoe trots ze zijn op God.
Na het bezoek aan de kerk kwam Celine erachter dat ze haar Nederlandse simkaart had laten liggen in de winkel. Dus we wilde richting de winkel gaan, maar het begon te regenen. Het was niet zomaar regen, maar het kwam echt bakken uit de lucht. De straten waren niet meer te zien, zoveel water was er. Omdat we het niet te lang wilde wachten om naar de winkel te gaan, zijn we hard door de regen gerend naar de winkel toe, maar de winkel zat al dicht. We waren helemaal doorweekt, maar gelukkig hadden we Bryan bij ons en die wist wel waar de eigenaar woonde. Dus wij met vol goede moed mee lopen met Bryan, het was maar een klein stukje lopen! Na ong. 3 kwartier te hebben gelopen kwamen we aan in een afgelegen wijkje. Ik keek echt me ogen uit, natuurlijk zie je op de TV ook wel eens beelden van Afrika, maar als je er gewoon tussen staat ga je er toch wel anders over na denken.
Bryan vroeg om geld om de simkaart terug te krijgen, we moesten hem dus geld geven en dan ging hij alleen proberen om de simkaart terug te krijgen. Wij bleven dus netjes op de hoek staan wachten terwijl hij het aan het regelen was. Natuurlijk hadden wij ook wel in ons achterhoofd dat hij ons makkelijk kon bedonderen, maar we bleven goede moed houden. Toen hij weer terug kwam wilde hij meer geld van ons. Wij natuurlijk braaf het geld geven, want om je simkaart kwijt te zijn in een land als Zambia is niet niks. Gelukkig kwam Bryan terug met de simkaart en konden we eindelijk naar huis. Natuurlijk begon het op de terugweg van het wijkje naar huis weer lekker te regenen dus het kon allemaal niet beter ;-).
We hebben helaas dus geen bustickets meer kunnen kopen door alles wat erbij is gekomen dus we hopen dat we morgen ochtend de tickets kunnen kopen. Anders komen we toch gewoon een dagje later aan in Katete ;-).
Toen we weer terug waren van ons avontuur stond er vlees klaar voor op de bbq. Ook hier hebben we Afrika weer echt leren kennen. Het duurde ander half uur voordat we konden genieten van ons broodje Hamburger.
Het is hier allemaal echt super mooi en de mensen zijn heel aardig. Morgen ochtend gaan we richting Katete en hopen dan aan te komen in het ziekenhuis.
Als jullie een beeld willen hebben van het ziekenhuis waar ik morgen voor 10 weken blijf, kunnen jullie op de volgende site kijken: www.saintfrancishospital.net
Ik hoop dat ik jullie vanuit Katete ook op de hoogte kan houden!
Heel veel liefs vanuit Zambia
Hier is dan mijn eerste berichtje vanuit Zambia!
We zijn vanochtend rond half 7 aangekomen in Lusaka, de hoofdstad van Zambia. De eerste keer vliegen stelde echt helemaal niks voor. Ik vond het wel leuk, maar niet zo heel bijzonder. Het was donker en/of bewolkt dus je kon weinig tot niks zien. Gelukkig is het vliegen allemaal wel goed gegaan. Het slapen ging wat minder, ik heb in de hele vlucht maar een uurtje geslapen en voor de rest alleen maar film gekeken. Op het vliegveld moesten we natuurlijk onze koffers halen en door de douane heen. Rond een uurtje of 8 kwamen we aan op onze eerste bestemming: Lusaka Backpackers. Hier moesten we nog 2 uur wachten voordat we onze kamer in konden, want de kamer moest nog schoongemaakt worden.
Toen we eindelijk onze kamer in konden zijn we eerst maar gaan slapen. Celine had ook erg weinig geslapen in het vliegtuig dus even liggen op bed kon geen kwaad. Om 12 uur gingen we Lusaka in om een simkaart en buskaart te kopen voor morgen. Toen we weg gingen scheen de zon en was het heerlijk weer. Onderweg kwamen we een man tegen die ons hielp met de weg, Bryan. Deze man heeft ons Lusaka laten zien en het één en ander verteld. Nadat we de simkaart hadden gekocht gingen we naar een gebouw met een kleine kerk er in, echt super leuk om het een keer in het echt te zien hoeveel lol mensen erin hebben om te zingen en vooral ook hoe trots ze zijn op God.
Na het bezoek aan de kerk kwam Celine erachter dat ze haar Nederlandse simkaart had laten liggen in de winkel. Dus we wilde richting de winkel gaan, maar het begon te regenen. Het was niet zomaar regen, maar het kwam echt bakken uit de lucht. De straten waren niet meer te zien, zoveel water was er. Omdat we het niet te lang wilde wachten om naar de winkel te gaan, zijn we hard door de regen gerend naar de winkel toe, maar de winkel zat al dicht. We waren helemaal doorweekt, maar gelukkig hadden we Bryan bij ons en die wist wel waar de eigenaar woonde. Dus wij met vol goede moed mee lopen met Bryan, het was maar een klein stukje lopen! Na ong. 3 kwartier te hebben gelopen kwamen we aan in een afgelegen wijkje. Ik keek echt me ogen uit, natuurlijk zie je op de TV ook wel eens beelden van Afrika, maar als je er gewoon tussen staat ga je er toch wel anders over na denken.
Bryan vroeg om geld om de simkaart terug te krijgen, we moesten hem dus geld geven en dan ging hij alleen proberen om de simkaart terug te krijgen. Wij bleven dus netjes op de hoek staan wachten terwijl hij het aan het regelen was. Natuurlijk hadden wij ook wel in ons achterhoofd dat hij ons makkelijk kon bedonderen, maar we bleven goede moed houden. Toen hij weer terug kwam wilde hij meer geld van ons. Wij natuurlijk braaf het geld geven, want om je simkaart kwijt te zijn in een land als Zambia is niet niks. Gelukkig kwam Bryan terug met de simkaart en konden we eindelijk naar huis. Natuurlijk begon het op de terugweg van het wijkje naar huis weer lekker te regenen dus het kon allemaal niet beter ;-).
We hebben helaas dus geen bustickets meer kunnen kopen door alles wat erbij is gekomen dus we hopen dat we morgen ochtend de tickets kunnen kopen. Anders komen we toch gewoon een dagje later aan in Katete ;-).
Toen we weer terug waren van ons avontuur stond er vlees klaar voor op de bbq. Ook hier hebben we Afrika weer echt leren kennen. Het duurde ander half uur voordat we konden genieten van ons broodje Hamburger.
Het is hier allemaal echt super mooi en de mensen zijn heel aardig. Morgen ochtend gaan we richting Katete en hopen dan aan te komen in het ziekenhuis.
Als jullie een beeld willen hebben van het ziekenhuis waar ik morgen voor 10 weken blijf, kunnen jullie op de volgende site kijken: www.saintfrancishospital.net
Ik hoop dat ik jullie vanuit Katete ook op de hoogte kan houden!
Heel veel liefs vanuit Zambia
-
12 Maart 2011 - 20:30
Shirley:
Schrijf je dit verhaal ook in je mooie boek van mij(A) Heel leuk manon! ik blijf kijken naar de ontwikkelingen. Veeeel plezier. xxxxx -
13 Maart 2011 - 08:42
Anouk:
Hee Manon! Wat leuk zo snel al een berichtje!! Veel plezier daar! X -
13 Maart 2011 - 10:19
Leonie:
Hi Manon!
Wat fijn om van je te horen!! Gelukkig is het vliegen meegevallen en ben je - afgezien van het simkaart avontuur - goed terecht gekomen.
We wensen je veel succes en hopen gauw je belevenissen weer te kunnen lezen!
Veel liefs van ons allemaal,
Leonie xx -
13 Maart 2011 - 12:00
Chanine:
Haai Manon!!
Wat leuk dat je dit even geschreven hebt! Ik hoop dat je het nog heeeeel leuk gaat hebben, en dat je nog veeel meer leuke avondturen gaat beleven!
Heeeeeeel veel liefs van ons allemaal!
XXXX Chanine -
13 Maart 2011 - 13:55
José:
Jij plaats al snel je eerste berichtje, fijn dat de eerste indrukken al zo goed zijn. Ga je veel foto's maken en zo ook online plaatsen?
Have fun,
XXX -
13 Maart 2011 - 14:50
Kristel:
Nog maar net vertrokken en al een heel avontuur meegemaakt! Ongelofelijk.. Leuk om te lezen, en dat je zo snel een berichtje plaats! Ik, en de rest hier thuis, blijven je trouw volgen!!
Geniet ervan en veel plezier!! xxx kristel -
13 Maart 2011 - 18:40
Denise:
Hee Manon, gelukkig ben je goed aangekomen;) En leuk om je eerste berichtje te lezen. Heel veel succes en plezier! Xx -
13 Maart 2011 - 20:39
Marian:
He Manon, als het goed is ben je vandaag aangekomen bij je stageplaats. Hopelijk is dat allemaal goed gegaan. Heel veel succes en plezier.. enne... we vinden het super om je verhalen te volgen!! Liefs van ons allemaal. Marian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
