Alweer op de helft van me stage!
Door: Manon
Blijf op de hoogte en volg Manon
15 April 2011 | Zambia, Katete
Hoooi Allemaal,
Ik ben alweer op de helft van me stage, het gaat echt zoo snel voorbij. Ik heb het idee dat ik hier nog maar net ben omdat ik nog zo veel kan leren, doen en zien.
Buiten de stage om ben ik deze week ook goed aan het genieten van Zambia, het regenseizoen is afgelopen dus het aantal zonuren is wat gestegen. We hebben al heerlijk op onze Setjenga (de traditionele doeken hier) in de zon gelegen, natuurlijk wel gewoon met kleren want anders kijken je ze NOG meer aan. Iedereen vraagt ook aan ons waarom we in de zon zitten, hun zitten natuurlijk nooit in de zon!
Vanochtend was de zon zo heftig dat ik nu lekker kan nagenieten van brandende schenen, knieën, enkels en armen. Ik ben echt zo rood als een kreeft!!
Hier nog even wat leuke verhalen over mijn ziekenhuiservaringen. Vorige week heb ik nog op de medical ward stage gelopen, op de mannen en vrouwen afdeling. Ik heb de kans gekregen om weer infuus te prikken en zelfs bloed af te nemen. Het was wel een aparte situatie want er was een man die door 4 mensen vast gehouden moest worden terwijl de verpleegkundige bloed aan het prikken was. Het lukte haar niet om bloed af te nemen, dus ik vroeg of ik haar kon helpen. Ze gaf de spuit aan me en hield zelf de man vast, dus ik dacht dit is DE kans om het te proberen. Wonder boven wonder zat ik meteen goed in de ader en had ik bloed. De verpleegkundige zei dat ze al een aantal keer had geprobeerd om te prikken maar het niet lukte omdat de man te veel aan het bewegen was. Ik was al lang blij dat het mij wel lukte, eerste keer bloedprikken ook geslaagd!! :-D
Van het weekend zijn we weer naar Chipata geweest, hier hebben we weer even gezeurd over het internet, hebben weer onze boodschappen gedaan en zijn natuurlijk weer naar het hotel geweest. In het hotel heb ik voor het eerst in me bikini, in de zon, bij het zwembad gelegen! Echt genieten dus, het was jammer genoeg niet voor heel lang want binnen 20 minuten was de zon weer weg en begon het weer te regenen. Omdat de president van Zambia Zondag in Chipata kwam om de Spar te openen was het erg druk in het hotel met 'wel gestelde Zambianen' dus er was een buffet, we konden zoveel eten als we wilde en er was veel keus. We hebben ons allemaal dus weer goed vol gegeten en kunnen er weer een weekje tegenaan!
Zondag zijn we naar de kerk geweest, er is een kerkje naar het ziekenhuis waar elke zondag diensten zijn. Zo kan je naar de dienst van half 8 gaan (wat voor ons natuurlijk te vroeg is ;-)) of één van de diensten van half 10. De dienst van half 10 duurt officieel wel 3 uur, maar aangezien wij dat niet aankunnen gingen we rond half 11 richting de kerk. Het was leuk om te zien hoe een kerkdienst er hier uit ziet, maar omdat er Chichewa werd gesproken kon ik het natuurlijk niet volgen. Één groot verschil met Nederland is dat de mensen hier echt heel goed kunnen zingen en dat er gewoon iemand van de mensen die in de kerk zit begint met zingen, dan zie je iedereen in het boekje kijken en zingen ze allemaal mee met degene die is begonnen. Het was weer een leuke ervaring en heb het gefilmd, dus kan het allemaal laten zien!
Van het weekend zijn we ook nog sportief geweest, zondag middag zijn we namelijk gaan hardlopen! Het was gelukkig niet zo heel warm en er was een lekker windje dus dat maakte het helemaal goed, het was wel lekker om weer even heel actief bezig te zijn. Ik heb er zelfs nog 3 dagen van kunnen nagenieten, aangezien ik al 4 weken niet gesport heb en dus lekker veel spierpijn had.
Deze week ben ik begonnen op de 'Surgical ward' Kizito. Ik ben hier echt hele bijzondere dingen tegen gekomen, ik Nederland zal ik die niet meer zien denk ik. Om een beeld te geven van gevallen:
We hebben een man opgenomen die is aangevallen door een buffel, het eerste slachtoffer die is aangevallen door de buffel heeft het niet overleefd maar deze man werd een boom in geslingerd door de buffel en heeft het daardoor overleefd. Hij heeft een wond in zijn nek en zijn hele boven arm lag open. Als ik het goed begrepen heb komen de verwondingen van de horens van de buffel.
We hebben ook een jongetje van 10 op de afdeling liggen met een krokodillen beet, het is echt heel zielig. De wonden moeten elke dag verzorgd worden maar de enige pijnmedicatie die ze hier geven is Paracetamol en Brufen, het jongetje gilt het dus uit als je bezig bent. Als het goed is krijgt hij een huidtransplantatie op de wonden waardoor het hopelijk sneller gaat genezen want ik heb echt medelijden met het jongetje.
Verder kom ik echt heel veel botbreuken tegen, het leuke is hier dat ze pas na 1 of 2 weken binnen komen waardoor er nog maar weinig gedaan kan worden. Ook zijn de meeste botbreuken die binnen komen wat heftiger dan in Nederland. Ik kan zelfs zien dat het gebroken is dus dat zegt wel wat over de breuken hier ;-).
Het is hier trouwens heel normaal als er dingen 'out of stock' zijn, vorige week was de medicijnen voor de behandeling tegen malaria niet aangekomen. In Nederland zou dit echt nooit voorkomen maar hier is zelfs het bloed 'out of stock'. Er gaan hier dus veel mensen dood omdat er gewoon geen medicijnen of bloed aanwezig is. Het bloed hier wordt namelijk afgenomen van schoolkinderen, aangezien die nu 4 weken vakantie hebben is er dus minder bloed. Het bloed wordt bij de kinderen af genomen omdat de meeste volwassenen HIV positief zijn waardoor er geen bloed af genomen kan worden, eigenlijk heel logisch maar toch een rare gedachte dat ze bij kinderen bloed af nemen!
Ook ik heb hier me bloed laten testen voor het geval dat iemand bloed nodig heeft. Ik ging samen met een geneeskunde student, dus zij ging bij mij bloedprikken en ik bij haar. Toevallig hadden we allebei dezelfde bloedgroep en waren gelukkig allebei nog ziektevrij (het bloed wordt op een aantal ziekten getest voordat je bloed mag geven). Uiteindelijk waren er genoeg ouders die bloed konden geven aan hun kinderen waardoor het niet nodig was om bloed te geven.
Voor het weekend hebben we al plannen, we gaan namelijk naar de traditionele 'Ghost Dance'. Dit is een dans die vrouwen doen voordat ze gaan trouwen, ik heb er al wat verhalen over gehoord dus ben heel benieuwd hoe het gaat worden. Vanavond gaan we als het goed is voor het eerst uit in Katete dus ben heel benieuwd hoe het uitgaansleven er hier uit ziet!
Liefs uit Zambia
Ik ben alweer op de helft van me stage, het gaat echt zoo snel voorbij. Ik heb het idee dat ik hier nog maar net ben omdat ik nog zo veel kan leren, doen en zien.
Buiten de stage om ben ik deze week ook goed aan het genieten van Zambia, het regenseizoen is afgelopen dus het aantal zonuren is wat gestegen. We hebben al heerlijk op onze Setjenga (de traditionele doeken hier) in de zon gelegen, natuurlijk wel gewoon met kleren want anders kijken je ze NOG meer aan. Iedereen vraagt ook aan ons waarom we in de zon zitten, hun zitten natuurlijk nooit in de zon!
Vanochtend was de zon zo heftig dat ik nu lekker kan nagenieten van brandende schenen, knieën, enkels en armen. Ik ben echt zo rood als een kreeft!!
Hier nog even wat leuke verhalen over mijn ziekenhuiservaringen. Vorige week heb ik nog op de medical ward stage gelopen, op de mannen en vrouwen afdeling. Ik heb de kans gekregen om weer infuus te prikken en zelfs bloed af te nemen. Het was wel een aparte situatie want er was een man die door 4 mensen vast gehouden moest worden terwijl de verpleegkundige bloed aan het prikken was. Het lukte haar niet om bloed af te nemen, dus ik vroeg of ik haar kon helpen. Ze gaf de spuit aan me en hield zelf de man vast, dus ik dacht dit is DE kans om het te proberen. Wonder boven wonder zat ik meteen goed in de ader en had ik bloed. De verpleegkundige zei dat ze al een aantal keer had geprobeerd om te prikken maar het niet lukte omdat de man te veel aan het bewegen was. Ik was al lang blij dat het mij wel lukte, eerste keer bloedprikken ook geslaagd!! :-D
Van het weekend zijn we weer naar Chipata geweest, hier hebben we weer even gezeurd over het internet, hebben weer onze boodschappen gedaan en zijn natuurlijk weer naar het hotel geweest. In het hotel heb ik voor het eerst in me bikini, in de zon, bij het zwembad gelegen! Echt genieten dus, het was jammer genoeg niet voor heel lang want binnen 20 minuten was de zon weer weg en begon het weer te regenen. Omdat de president van Zambia Zondag in Chipata kwam om de Spar te openen was het erg druk in het hotel met 'wel gestelde Zambianen' dus er was een buffet, we konden zoveel eten als we wilde en er was veel keus. We hebben ons allemaal dus weer goed vol gegeten en kunnen er weer een weekje tegenaan!
Zondag zijn we naar de kerk geweest, er is een kerkje naar het ziekenhuis waar elke zondag diensten zijn. Zo kan je naar de dienst van half 8 gaan (wat voor ons natuurlijk te vroeg is ;-)) of één van de diensten van half 10. De dienst van half 10 duurt officieel wel 3 uur, maar aangezien wij dat niet aankunnen gingen we rond half 11 richting de kerk. Het was leuk om te zien hoe een kerkdienst er hier uit ziet, maar omdat er Chichewa werd gesproken kon ik het natuurlijk niet volgen. Één groot verschil met Nederland is dat de mensen hier echt heel goed kunnen zingen en dat er gewoon iemand van de mensen die in de kerk zit begint met zingen, dan zie je iedereen in het boekje kijken en zingen ze allemaal mee met degene die is begonnen. Het was weer een leuke ervaring en heb het gefilmd, dus kan het allemaal laten zien!
Van het weekend zijn we ook nog sportief geweest, zondag middag zijn we namelijk gaan hardlopen! Het was gelukkig niet zo heel warm en er was een lekker windje dus dat maakte het helemaal goed, het was wel lekker om weer even heel actief bezig te zijn. Ik heb er zelfs nog 3 dagen van kunnen nagenieten, aangezien ik al 4 weken niet gesport heb en dus lekker veel spierpijn had.
Deze week ben ik begonnen op de 'Surgical ward' Kizito. Ik ben hier echt hele bijzondere dingen tegen gekomen, ik Nederland zal ik die niet meer zien denk ik. Om een beeld te geven van gevallen:
We hebben een man opgenomen die is aangevallen door een buffel, het eerste slachtoffer die is aangevallen door de buffel heeft het niet overleefd maar deze man werd een boom in geslingerd door de buffel en heeft het daardoor overleefd. Hij heeft een wond in zijn nek en zijn hele boven arm lag open. Als ik het goed begrepen heb komen de verwondingen van de horens van de buffel.
We hebben ook een jongetje van 10 op de afdeling liggen met een krokodillen beet, het is echt heel zielig. De wonden moeten elke dag verzorgd worden maar de enige pijnmedicatie die ze hier geven is Paracetamol en Brufen, het jongetje gilt het dus uit als je bezig bent. Als het goed is krijgt hij een huidtransplantatie op de wonden waardoor het hopelijk sneller gaat genezen want ik heb echt medelijden met het jongetje.
Verder kom ik echt heel veel botbreuken tegen, het leuke is hier dat ze pas na 1 of 2 weken binnen komen waardoor er nog maar weinig gedaan kan worden. Ook zijn de meeste botbreuken die binnen komen wat heftiger dan in Nederland. Ik kan zelfs zien dat het gebroken is dus dat zegt wel wat over de breuken hier ;-).
Het is hier trouwens heel normaal als er dingen 'out of stock' zijn, vorige week was de medicijnen voor de behandeling tegen malaria niet aangekomen. In Nederland zou dit echt nooit voorkomen maar hier is zelfs het bloed 'out of stock'. Er gaan hier dus veel mensen dood omdat er gewoon geen medicijnen of bloed aanwezig is. Het bloed hier wordt namelijk afgenomen van schoolkinderen, aangezien die nu 4 weken vakantie hebben is er dus minder bloed. Het bloed wordt bij de kinderen af genomen omdat de meeste volwassenen HIV positief zijn waardoor er geen bloed af genomen kan worden, eigenlijk heel logisch maar toch een rare gedachte dat ze bij kinderen bloed af nemen!
Ook ik heb hier me bloed laten testen voor het geval dat iemand bloed nodig heeft. Ik ging samen met een geneeskunde student, dus zij ging bij mij bloedprikken en ik bij haar. Toevallig hadden we allebei dezelfde bloedgroep en waren gelukkig allebei nog ziektevrij (het bloed wordt op een aantal ziekten getest voordat je bloed mag geven). Uiteindelijk waren er genoeg ouders die bloed konden geven aan hun kinderen waardoor het niet nodig was om bloed te geven.
Voor het weekend hebben we al plannen, we gaan namelijk naar de traditionele 'Ghost Dance'. Dit is een dans die vrouwen doen voordat ze gaan trouwen, ik heb er al wat verhalen over gehoord dus ben heel benieuwd hoe het gaat worden. Vanavond gaan we als het goed is voor het eerst uit in Katete dus ben heel benieuwd hoe het uitgaansleven er hier uit ziet!
Liefs uit Zambia
-
15 April 2011 - 12:19
Laurien:
Weer een leuk verhaal:D!
Ben benieuwd naar het uitgaansleven daar;)!
X -
15 April 2011 - 12:21
Lisanne:
Sis, heel leuk om te lezen hoe leuk je het heb en wat je allemaal mee maakt! Ik wacht nog stees op jou mail voor mij maar ik geeft de moed niet op dus wacht rustig af. Heel veel plezier daar!
Liefs en een dikke kus van je zusje! -
15 April 2011 - 14:09
Leonie:
Manon, wat maak je heftige dingen mee, zoals de man die aangevallen werd door een buffel en een jongentje met een krokodillen beet. Dat ga je hier inderdaad niet snel mee maken denk ik...
Leuk om al je verhalen te lezen. Het is hier achter de computer vandaan toch maar moeilijk voor te stellen allemaal.
Meid, veel succes nog en geniet er lekker van!! Ben ook benieuwd naar de 'Ghost Dance'.
Heb je ook foto's van je avonturen?
Fijn weekend,
Liefs Leonie -
15 April 2011 - 18:12
Antoinette:
Jammer dat het internet het steeds niet goed doet. Had graag filmpjes of foto's gezien. Net het smsje gelezen van Lisanne. Veel plezier vanavond. -
15 April 2011 - 20:01
Marian..en De Rest:
He Manon, wat vertel je alles leuk, echt super om te lezen.. je beleeft echt van alles.. spannend om daar vanavond te gaan stappen hoor! Loop nog maar een paar rondjes de komende weken, want het nieuwe programma combat is lekker heftig ha ha!! Geniet van alles! liefs van ons allemaal. -
21 April 2011 - 20:35
Shirley:
Manonnie :D
Leuk dat je me nog een berichtje hebt gestuurd op mn verjaardag!
Leuk om die verhalen te lezen en ik wordt natuurlijk bijgehouden door de familie.
Ik zie snel het volgende verhaal tegemoet.
Veeeel plezier nog xxxx -
23 April 2011 - 21:43
Carla:
Ha Manon, wat leuk om jouw avonturen te lezen! Geweldig om zoveel te kunnen leren en ervaring op te doen. Wij zijn ook benieuwd naar al jouw foto's en filmpjes die je gemaakt hebt. Geniet nog van de komende weken! Liefs van Carla en de rest van de family -
26 April 2011 - 10:42
Denise:
Hee Manon,
Wat leuk om je verhalen te lezen! En wat maak je veel mee. Ben heel erg benieuwd hoe het uitgaan was. Hier in Kaapstad is het super leuk, maarja hier zijn ook wel super veel touristen. Heel veel succes met je stage! Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
