Week 3 en 4

Lieve, lieve Allemaal,

Ik ben hier alweer 3 weken, de tijd vliegt echt voorbij! Ik heb het hier nog steeds erg naar me zin en begin overal steeds meer aan te wennen. Als ik terug kom, kom ik dus ook overal ong. een half uur te laat en alles komt niet zo precies, als het maar een beetje klopt ;-).

Van het weekend zijn we toch nog weg geweest, we zijn met de taxi naar Chipata geweest om boodschappen te doen. Het eten is hier wel te doen, maar lekkere dingen zoals chips en koekjes zijn af en toe toch echt nodig. Ze bereiden hier namelijk geen eten zonder uien, zonder kool, zonder één of andere groene groente wat op spinazie lijkt maar het niet is (het is namelijk Rap ofzo), we moeten zelfs tomatenketchup over het eten doen om het een beetje te laten smaken.
Na de boodschappen zijn we naar een hotel gegaan in Chipata om te lunchen (hier is lunch trouwens altijd warm eten). In dit hotel heb ik echt heerlijk gegeten, alles wat ik in Nederland niet lust smaakte hier opeens geweldig lekker. Na de lunch zijn we lekker bij het zwembad in de zon gaan zitten. Het is toch wel even lekker om te genieten van de luxe die je voor 1 dagje heb!

Verder zijn we deze week begonnen op de 'Medical Ward' (St. Monica) dit is een soort interne geneeskunde. Het is echt een groot verschil met de kinderafdeling (Mbusa), hier is het zo rustig en lekker fris, alle ramen staan open er er zijn uitgangen naar buiten (zonder deuren) dus het lucht allemaal lekker door. Ook heb ik gemerkt dat deze afdeling veel meer structuur heeft dan Mbusa, de patiënten werken gewoon mee als je wat vraagt en beginnen niet kei hard te gillen of huilen als ze een naald of een dokter/verpleegkundige zien.
Woensdag heb ik dan eindelijk echt voor het eerst een infuus mogen prikken. Ik wilde eigenlijk alleen maar mee kijken, maar de verpleegkundige vond dat ik het maar gewoon moest proberen. Ik prikte in eerste instantie goed maar toen ik de canule erin schoof prikte ik er doorheen, dus poging 1 mislukt. Omdat de patiënt HIV had vond ik het toch een beetje riskant om nog een keertje te proberen. We hadden nog niet eens alles opgeruimd of de tweede patiënt zat alweer klaar. Dit was een jong meisje, gelukkig prikte ik hier weer in één keer goed en dit keer ging de canule er ook nog goed in. Infuus prikken geslaagd!!! Helaas prikte ik bij de derde patiënt weer mis, maar dit was een oude vrouw waarbij de ader weg rolde ;-)!
Donderdag was een dag met een ervaring die ik echt nooit meer zal vergeten, ik ga het verhaal niet op deze site zetten want er zullen mensen zijn die dit verhaal liever niet willen horen. Dus als je in bent voor een sterk verhaal, laat het weten dan zal ik het vertellen! (Het heeft te maken met overleden patiënten).

Vrijdag hadden we een dagje vrij dus we hebben heerlijk uitgerust van de stageweek. Deze week is trouwens de mooiste week tot nu toe geweest met het weer, het begon vrijdag pas weer met regen. Als ik jullie de foto's laat zien van de eerste 2 weken zul je namelijk veel foto's zien met heeel veeel regen. Het is hier gelukkig wel gewoon een aangename temperatuur, namelijk ong. 20-25 graden.

Van het weekend zijn we voor het eerst naar Katete geweest, het dorpje dichtbij het ziekenhuis. Het is ongeveer 3 kwartier lopen, maar je ziet onderweg zo veel dat het zo voorbij is. We zijn hier naar een super leuke markt geweest waar ze allemaal kleren, groente, schoenen, ondergoed en typische Zambiaanse doeken verkopen. Toen we op de markt liepen had ik echt het gevoel dat we in Afrika zijn, er hing echt een gezellige sfeer. Iedereen zegt gedag, ze willen je allemaal een hand geven, kinderen zwaaien naar je en willen heel graag op de foto (natuurlijk zijn er ook kinderen die je echt heel bang aan kijken omdat je blank bent maar dit zijn er gelukkig niet zoveel).

Het is ook echt super leuk om te zien dat veel kinderen zeggen: 'Hello, how are you?' als je hier dan op reageert weten ze niet wat ze terug moeten zeggen en zeggen ze het gewoon nog een keer.
De Zambianen vragen namelijk altijd hoe het met je gaat of je die persoon kent of niet. Ook vragen de Zambianen vaak om je naam, dus als ik me naam zeg is het meteen: 'What is your name??'. Ik ben erachter gekomen dat mijn naam echt heel moeilijk is voor de Zambianen en alle variaties zijn al een keer langs gekomen.

Zondag ochtend zijn we gaan mountainbiken door de omgeving. We zijn eerst weer naar de waterval gegaan, die we nu wel hebben gevonden, en daarna zijn we weer terug gefietst en de andere kant op gegaan. We gingen echt door de bergen heen en over smalle weggetjes met alle kleine stenen. We zijn langs 2 dorpen gekomen wat echt weer typische afrikaanse dorpen waren, we hebben echt genoten van deze rit ook al was het super warm (ong. 30 graden). Ik hoop dat we snel nog een keer de fietsen kunnen lenen zodat ik nog wat filmpjes kan maken van de dorpen hier want het was echt een rit die voor herhaling vatbaar is!!

Dit weekend hadden we trouwens een soort salamander/hagedis in onze kamer, echt super vies. Voor de liefhebbers hebben we er een mooi filmpje van gemaakt dus als je die wilt zien, laat het weten ;-).

We zitten nog steeds bij de 'midwife students' in huis, we hebben namelijk de keus gekregen om in een kamer met ratten te verblijven of lekker te blijven zitten waar we zaten. We hebben er natuurlijk voor gekozen om nog even gezellig bij de studenten te blijven, want heb toch echt liever studenten om me heen dan ratten!
We hebben sinds het weekend wat meer contact met de studenten dus het is ook nog gezellig hier. Ik ben vriendinnen geworden met één van de studenten (ze vragen hier namelijk vaak of je vrienden wilt zijn), dus nadat ik even met haar had gepraat en weer terug op de kamer was klopte ze op de deur. Ze had voor ons het traditionele eten van de 'Western Province' van Zambia, dit waren gekookte pinda's en zoete aardappels. Het was op zich wel te eten maar het eten in Nederland blijft toch echt lekkerder! Ook heeft ze ons uitgenodigd om nog een keer Nisjima te maken, dit is wordt hier echt heel veel gegeten. Het is een soort deeg wat je met je handen moet kneden en dan in je mond moet doen. Je mag het niet met bestek eten want dat is minder lekker!
Verder hebben we ook van onze nieuwe vriendin op ons kop gekregen dat onze kamer te vies is. Toen ze binnen kwam om het eten te brengen keek ze naar de vloer en zei ze: 'wat hebben jullie met je vloer gedaan, moet ik een schoonmaakster voor jullie regelen?'. We hadden inderdaad al 4 dagen niets meer gedaan dus het was wel een beetje een bende op de kamer maar het viel op zich wel mee. Toen ik op haar kamer kwam snapte ik wat ze bedoelde. Hier polijsten ze namelijk meerdere keren in de week de vloer, op de kinderafdeling doen ze het zelfs elke dag. Ik denk dat de Zambianen het heel belangrijk vinden dat de vloer helemaal mooi glimt of zo!

We hebben weer een paar dagen zonder internet gezeten dus vandaar dat het verhaal weer wat langer is geworden en dat ik sommige mensen nog niet terug heb kunnen mailen! Dit is dus ook weer het echte Afrikaanse leven.

Het kan zijn dat ik sommige dingen dubbel vertel of foute zinnen, maar ik typ me verhaal van te voren en als we dan een keer internet hebben plaats ik het snel, en soms half dus er kunnen wat fouten in zitten!

Heel veel liefs uit Zambia!